در انتظار باران بهاری

 مدتی است که چشمان زمین خاک آلود است و 

نگاهش به آسمان دوخته 

ولی از آن مسافر آشنا  

خبری نیست  

زمین خسته در حسرت سایه خنک مادر باران و  

مادر باران  

دلتنگ فرزند برومندش  

تا صورت خاک آلود زمین را نوازش کند.  

 

 باران بهاری