سفر

خسته و خاک آلود از یکنواختی روزگار ، کوله بارش را بست و تقدیرش را به راه سپرد

کوله بارش سبک بود از آنچه دست و پا گیر است و سنگین از تجربیات گران قیمت . راه 

طولانی بود و پر پیچ و خم و آسمان ابری ، قطرات باران گاه گاهی صورتش را نوازش میکرد.

انگار یکنواختی را لحظه های سفر به دیار فراموشی برد و 

خاک آلودگی را قطرات باران. 

 

باران بهاری