روزگاری از این دیار خواهم رفت
با فراق شکوفه ها نخواهم ساخت
از دیار سرزمین شب تا به خانه ی بهار
خواهم رفت
با تنهایی شمع نخواهم سوخت
راز من راز تشنگی دریا بود
قصه ی قطره ها و
امید فردا بود